* Kendisinden fazlasıyla iyilik gördüğün kimseye fenalık etmen insanlık değildir.
* Allah'ın emrinden dışarı çıkma ki, senin emrinden
de hiçbir şey dışarı çıkmasın.
* Gönül sır zindanıdır. Ama bir kere söyledin mi, sır artık zincire girmez.
* Öfke, pusudan askerini saldırttığı zaman,
ortada ne insaf kalır, ne takva, ne de din kalır. Ben şu göklerin altında bunca meleği ürküten böyle şeytan görmedim.
* Bir düşmana üstün geldiğin zaman onu incitme, zaten kendi derdi kendine yeter.
* Büyük kalarak yaşamanın şartı odur ki her küçüğün kim olduğunu bilesin.
* Herkesin huzurunu kendi rahatına tercih eden kimseye ne mutlu. Hüner sahipleri, başkalarının gamını çekmekten kendi keyiflerine bakamamışlardır.
* Yolda laf atmak değil, adım atmak lazım. Yürümedikten sonra lafın manası kalmaz.
* Elalem harman kaldırırken, vaktiyle tohum ekmemiş olmak ne gevşekliktir.
* Salih adam dilenirse ancak kendi nefsinden dilenir ve ondan hırsı terk etmesini ister. Çünkü her saat “ ver “ diyen bir nefis, sahibini zillet içinde köy köy dolaştırır.
* Derisini parçalasalar dahi, Hüdâ dostu hiçbir zaman dostunun düşmanıyla dost olmaz.
* Kimsenin işini ayağa düşürme. Mümkündür, sen de onun ayağına pek çok düşersin.
* Efendi davul sesi ile uyanıyor, bekçinin gecesi nasıl geçti, nereden bilecek.
* Kafası Zühal yıldızına değen bir padişahla zindanda inleyen züğürdü, başlarına ölüm askeri hücum ettikten sonra birbirinden ayıramazsın.
* İdrak kulağından gaflet pamuğunu çıkarmalısın ki, ölülerin nasihatini duyabilesin.
* Yüzücülükte yiğit de olsan, elini ayağını ancak çıplakken kullanabilirsin. Şu halde şöhret, namus ve riya hırkasını sırtından çıkarmalısın. Elbisesiyle suya batan kimse aciz kalır.
* Nice kuvvetli, nice üstün akıllar vardır ki, aşkın havası onları mağlup etmiştir. Çünkü sevda aklın kulağını büktükten sonra, akıl bir daha baş kaldıramaz.
* Eğer aşk eri isen kendine değer verme. Aksi takdirde afiyet yolunda yürü.
* Bir kere serden geçen insan, başına taş ve ok yağmuru yağsa da, dileğinden el çekmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder